Badania nad GHK-Cu i bakteriami chorobotwórczymi

Temat tego artykułu będzie krążył wokół peptydu GHK-Cu oraz badań przeprowadzonych na bakteriach chorobotwórczych. Jeśli ten temat wzbudził Twoją ciekawość, czytaj dalej. Zanurzmy się!

GHK-Cu i skóra

GHK-Cu jest naturalnie występującym składnikiem krwi, który uważa się za kluczowy w naprawie skóry. Badania przeprowadzone na kulturach skóry sugerują, że kolagen, glikozaminoglikany i inne składniki macierzy zewnątrzkomórkowej, w tym proteoglikany i siarczan chondroityny, są syntetyzowane i rozkładane przez GHK. Naukowcy spekulują, że właściwości GHK-Cu dotyczące rekrutacji fibroblastów, komórek odpornościowych i komórek śródbłonka pośredniczą przynajmniej w części tego wpływu. Peptyd ten wydaje się koordynować proces naprawy poprzez przyciąganie określonych typów komórek do miejsca uszkodzenia [i].

Badania sugerują, że zwiększa się elastyczność skóry, jednocześnie osiągając napięcie i jędrność. Naukowcy wysuwają hipotezę, że uszkodzenia słoneczne, przebarwienia oraz widoczność drobnych linii i zmarszczek wydają się być zmniejszone [i]. Uważa się, że potencjał GHK-Cu do wpływania na produkcję kolagenu ma kluczowe znaczenie dla zmniejszania wyglądu blizn, powstrzymywania hipertroficznego gojenia, ujarzmiania szorstkiej skóry oraz przywracania elastyczności i jędrności starzejącej się skórze. Specjaliści stawiają hipotezę, że te właściwości GHK-Cu mogą być częściowo zależne od jego potencjału do zwiększania poziomu TGF-2 [ii]. Peptyd przypuszczalnie wpływa na transkrypcję genów na kilku poziomach i poprzez wiele szlaków metabolicznych [iii].

Badania przeprowadzone na myszach sugerują, że GHK-Cu może przyspieszyć powrót do zdrowia po oparzeniach nawet o 33%. GHK-Cu wydaje się promować rozwój nowych naczyń krwionośnych w miejscu uszkodzenia, oprócz przyciągania komórek odpornościowych i fibroblastów [iv]. Wyniki te otwierają nowe możliwości poprawy pielęgnacji ran na oddziałach oparzeń i przyspieszenia rekonwalescencji, ponieważ efekt kauteryzacji oparzeń utrudnia skórze odbudowę naczyń krwionośnych.

GHK-Cu i bakterie chorobotwórcze

Jednym z głównych powodów, dla których uważa się, że rany goją się tak długo, jest inwazja obcych mikroorganizmów na tkankę. Modele testowe z poważnymi oparzeniami lub upośledzonym układem odpornościowym wydają się być bardziej podatne na infekcje bakteryjne i grzybicze. Naukowcy spekulują, że dodanie określonych kwasów tłuszczowych do GHK-Cu powoduje powstanie silnej cząsteczki antybakteryjnej, która jest skuteczna przeciwko wielu bakteriom i grzybom, które spowalniają proces gojenia się ran [v].

W badaniach na modelach testów cukrzycowych sugerowano, że GHK-Cu jest potencjalnie bardziej skuteczny niż konwencjonalne podejścia w łagodzeniu wrzodów cukrzycowych. Badania sugerują, że w porównaniu z grupami kontrolnymi modele testowe z konwencjonalną opieką i modele pod wpływem GHK-Cu wydawały się wykazywać znacznie szybsze gojenie się ran i niższe wskaźniki infekcji [vi]. Wydaje się, że osoby badane z otwartymi ranami niedokrwiennymi doświadczały podobnych wyników [vii].

GHK-Cu, aktywność mózgu i fizjologia układu nerwowego

Nie wiadomo, w jaki sposób pogorszenie funkcji poznawczych i niektóre zaburzenia neurologiczne mogą powodować śmierć neuronów. Z tego powodu opracowanie skutecznych środków łagodzących spadek jest wyzwaniem, a obecne opcje mają niski wskaźnik sukcesu. Jednak badania sugerują, że GHK-Cu może odwrócić utratę funkcji neuronów u podstaw wielu zaburzeń w miarę starzenia się organizmów. W kilku badaniach spekulowano, że GHK-Cu może mieć właściwości na ośrodkowy układ nerwowy, w tym zwiększoną angiogenezę, wzrost nerwów i zmniejszenie stanu zapalnego. Istnieją również spekulacje, że GHK-Cu może pomóc w przywróceniu zdrowego stanu w uszkodzonych systemach poprzez zresetowanie nieprawidłowej ekspresji genów [viii].

Badania sugerują, że GHK-Cu występuje w dużych ilościach w mózgu, jednak jego poziom stopniowo spada wraz z wiekiem. Naukowcy uważają, że przyczyną neurodegeneracji jest spadek GHK-Cu wraz z wiekiem, a nie wprowadzanie nowych procesów chorobowych. Naukowcy spekulują, że GHK-Cu może chronić tkanki układu nerwowego przed naturalnymi atakami, takimi jak rozregulowanie genów.

Badania na szczurach sugerują, że GHK-Cu może chronić tkankę mózgową poprzez blokowanie szlaku śmierci komórki znanego jako apoptoza. Po krwawieniu do mózgu i udarze, dobrze znany szlak miR-339-59/VEGFA wydaje się być aktywowany, pośrednicząc w tym efekcie. Naukowcy wysuwają hipotezę, że GHK-Cu może łagodzić zaburzenia neurologiczne, zmniejszać obrzęk mózgu i blokować śmierć neuronów typowo spowodowaną nadekspresją miR-339-5p w modelach szczurzych [ix].

GHK-Cu i ból

Badania sugerują, że GHK-Cu po przedstawieniu szczurzym modelom bólu wydaje się zmieniać zachowanie. Za potencjał przeciwbólowy peptydu może odpowiadać podwyższony poziom naturalnego środka przeciwbólowego L-lizyny [x]. W podobnych badaniach postawiono hipotezę, że L-arginina, inny aminokwas przeciwbólowy, ma zwiększone poziomy przez peptyd [xi].

Kupuj GHK-Cu tylko wtedy, gdy jesteś zweryfikowanym profesjonalistą lub aktywnym naukowcem. GHK-Cu do sprzedaży online jest ograniczony do użytku w instytutach badawczych i edukacyjnych. Biotech Peptides to doskonałe źródło informacji dla licencjonowanych naukowców, którzy chcą kupić peptydy w warunkach laboratoryjnych.

Bibliografia

[i] L. Pickart, JM Vasquez-Soltero i A. Margolina, „Peptyd GHK jako naturalny modulator wielu ścieżek komórkowych w regeneracji skóry”, BioMed Res. Int., tom. 2015, s. 648108, 2015. [BioMed Research International] [ii] A. Gruchlik, E. Chodurek i Z. Dzierzewicz, „Wpływ GLY-HIS-LYS i jego kompleksu miedzi na wydzielanie TGF-β w normalnych ludzkich fibroblastach skóry”, Acta pol. Farmacja, tom. 71, nr. 6, s. 954–958, grudzień 2014. [PubMed] [iii] L. Pickart i A. Margolina, „Działania regeneracyjne i ochronne peptydu GHK-Cu w świetle nowych danych genetycznych”, Int. J. Mol. Nauka, tom. 19, nie. 7 lipca 2018 r. [PubMed] [iv] X. Wang i wsp., „GHK-Cu-liposomy przyspieszają gojenie się ran po oparzeniach u myszy poprzez promowanie proliferacji komórek i angiogenezy”, Wound Repair Regen. Wyłączony. Publikacja Gojenie się ran. soc. Eur. Tissue Repair Soc., tom. 25, nie. 2, s. 270–278, 2017. [PubMed] [v] M. Kukowska, M. Kukowska-Kaszuba i K. Dzierzbicka, „Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej koniugatów Gly-His-Lys jako potencjalnych i obiecujących kandydatów dla środków terapeutycznych w zakażeniach skóry i tkanek”, Bioorg. Med. chemia Lett., tom. 25, nie. 3, s. 542–546, luty 2015 r. [Science Direct] [vi] GD Mulder i wsp., „Wzmocnione gojenie się wrzodów u pacjentów z cukrzycą przez miejscowe leczenie miedzią glicylo-l-histydylo-l-lizyny”, Regeneracja ran. Wyłączony. Publikacja Gojenie się ran. soc. Eur. Tissue Repair Soc., tom. 2, nie. 4, s. 259–269, październik 1994. [PubMed] [vii] SO Canapp i wsp., „Wpływ miejscowego kompleksu tripeptydowo-miedziowego na gojenie otwartych ran niedokrwiennych”, Vet. Surg. VS, cz. 32, nie. 6, s. 515–523, grudzień 2003. [PubMed] [viii] L. Pickart, JM Vasquez-Soltero i A. Margolina, „Wpływ ludzkiego peptydu GHK na ekspresję genów związaną z funkcją układu nerwowego i funkcjami poznawczymi Upadek”, Brain Sci., tom. 7, nie. 2 lutego 2017 r. [PubMed] [ix] H. Zhang, Y. Wang i Z. He, „Glicyna-histydyna-lizyna (GHK) łagodzi apoptozę neuronów z powodu krwotoku śródmózgowego za pośrednictwem miR-339-5p/VEGFA Ścieżka”, Przód. Neurosci., tom. 12, str. 644, 2018. [PubMed] [x] LA Sever'yanova i ME Dolgintsev, „Efekty tripeptydu Gly-His-Lys w wywołanym bólem agresywnym zachowaniu obronnym u szczurów”, Bull. Do potęgi. Biol. Med., tom. 164, nr. 2, s. 140–143, grudzień 2017. [Springer] [xii] LA Sever'yanova i DV Plotnikov, „Wiązanie gliproliny z L-argininą odwraca jego działanie przeciwbólowe i antyagresywne”, Bull. Do potęgi. Biol. Med., tom. 165, nr. 5, s. 621–624, wrzesień 2018. [PubMed]