Więzienie i recydywa: jak są ze sobą powiązane?

Recydywa — tendencja skazanego przestępcy do ponownego popełnienia przestępstwa — jest długotrwałym problemem, który zasługuje na uwagę. Od listy więźniów hrabstwa Cascade po listę więźniów hrabstwa Harris, każdego roku miliony nazwisk są wprowadzane do więziennych baz danych. Ponadto Stany Zjednoczone, które mają jeden z najwyższych wskaźników osadzeń na świecie, stoją w obliczu zniechęcającego wskaźnika recydywy. Ta cykliczność przestępstw i kar nie tylko stanowi ważny problem społeczny, ale także rodzi pytania o skuteczność systemu więziennictwa w jego obecnej formie.

Problem z więzieniami

Więzienia mają służyć trzem podstawowym celom: odstraszaniu, karaniu i resocjalizacji. Jednak rzeczywistość jest taka, że ​​często funkcjonują one przede wszystkim jako ośrodki kar, a działania resocjalizacyjne są w dużej mierze niewystarczające lub nieskuteczne.

Przepełnienie i przemoc – Więzienia są często przepełnione, co prowadzi do zwiększonego stresu, napięcia i przemocy. To wrogie środowisko nie tylko negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne osadzonych, ale może również ich zahartować, ponieważ narażenie na ciągłą przemoc sprawia, że ​​agresywne i nielegalne zachowanie wydaje się normą.

„School for Crime” – W więzieniach, zwłaszcza tych z dużą aktywnością gangów, więźniowie mogą dowiedzieć się więcej o działalności przestępczej i tworzyć sieci ułatwiające przyszłe przestępstwa. Na początkujących przestępców mogą wpływać zatwardziali przestępcy, którzy stanowią zarówno negatywny wzór do naśladowania, jak i źródło nauki bardziej wyrafinowanych zachowań przestępczych. Ten nieproduktywny aspekt pozbawienia wolności może zwiększyć wskaźniki recydywy.

Brak programów resocjalizacyjnych – W więzieniach często brakuje odpowiednich programów resocjalizacyjnych i edukacyjnych, przez co osadzeni pozostają bezczynni zamiast wyposażać ich w umiejętności niezbędne do produktywnej roli w społeczeństwie. Brak takich programów może sprawić, że więźniowie będą źle przygotowani do życia poza więzieniem, zmniejszając ich szanse na pomyślny powrót do więzienia.

Niewystarczające usługi w zakresie zdrowia psychicznego – W więzieniach przebywa duży odsetek osób z zaburzeniami zdrowia psychicznego. Jednak usługi w zakresie zdrowia psychicznego w więzieniach są często nieodpowiednie lub w ogóle nie istnieją. Kiedy te zaburzenia nie są leczone, mogą przyczynić się do wyższych wskaźników recydywy. Co więcej, stresujące środowisko więzienia może zaostrzyć istniejące problemy ze zdrowiem psychicznym i potencjalnie stworzyć nowe.

Wyzwania po zwolnieniu – Piętno związane z byciem byłym więźniem często skutkuje wykluczeniem społecznym i trudnościami w znalezieniu mieszkania lub zatrudnienia po zwolnieniu. Ten brak możliwości społecznych i ekonomicznych może popchnąć wielu byłych więźniów z powrotem do działalności przestępczej jako sposobu na przetrwanie.

Jak możemy zmniejszyć wskaźniki recydywy?

Powyższe czynniki przeplatają się, tworząc złożoną sieć, która napędza recydywę. Aby przerwać to błędne koło, kluczowe znaczenie ma zajęcie się tymi warunkami w więzieniach, a jednocześnie skupienie się na zmianach społecznych i resocjalizacji.

Rehabilitacja zamiast karania – Więzienia muszą przejść od bycia przede wszystkim karnymi do tworzenia środowiska sprzyjającego resocjalizacji. Można to osiągnąć poprzez programy szkolenia zawodowego, które wyposażają więźniów w umiejętności rynkowe, zwiększając ich perspektywy zatrudnienia po zwolnieniu. Zapewnienie możliwości edukacyjnych zwiększa również samoocenę osadzonych i poszerza ich perspektywy, zmniejszając w ten sposób prawdopodobieństwo ponownego popełnienia przestępstwa.

Poprawa warunków w więzieniach – przeludnienie i przemoc utrudniają wysiłki resocjalizacyjne, co sprawia, że ​​poprawa warunków fizycznych w więzieniach ma kluczowe znaczenie. Zmniejszając przeludnienie i zapewniając przyzwoity standard życia, więźniowie mogą kultywować bardziej pozytywne nastawienie i rozwijać zdrowsze relacje między sobą. Przy mniejszym stresie w życiu codziennym więźniowie są lepiej przygotowani do skupienia się na rehabilitacji i uniknięcia angażowania się w negatywne zachowania.

Ulepszone usługi w zakresie zdrowia psychicznego – przy tak wielu osadzonych cierpiących na zaburzenia zdrowia psychicznego, więzienia powinny zapewnić odpowiednie usługi w zakresie zdrowia psychicznego, aby im pomóc. Regularne badania przesiewowe, interwencje terapeutyczne i obecność przeszkolonych pracowników służby zdrowia psychicznego mogą pomóc w radzeniu sobie z tymi stanami. Ponadto usługi, takie jak zarządzanie gniewem i terapia poznawczo-behawioralna, mogą pomóc osadzonym w nauce podstawowych umiejętności życiowych, które zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia lub zaangażowania się w zachowanie przestępcze po zwolnieniu.

Zmiana nastawienia społecznego – społeczeństwo odgrywa kluczową rolę w reintegracji byłych skazanych. Piętno związane z posiadaniem rejestru karnego często skutkuje wykluczeniem byłych więźniów i trudnościami w znalezieniu zatrudnienia. Pracodawcy mogą ułatwić zmianę, oferując możliwości pracy byłym skazanym, uznając potencjał transformacji i wartość drugiej szansy. Przepisy antydyskryminacyjne i nadzór społeczny mogą również pomóc zapewnić byłym skazanym równe szanse w zakresie mieszkalnictwa i innych niezbędnych usług.

Programy społecznościowe – Wspierając powrót byłych przestępców do społeczeństwa, programy społecznościowe oferują obiecujące podejście. Programy te, wykraczające poza mury więzienia, zapewniają podstawowe usługi, takie jak leczenie odwykowe, usługi w zakresie zdrowia psychicznego i szkolenie zawodowe. Stwarzają poczucie przynależności, które jest kluczowe dla osób wykluczonych społecznie ze względu na kryminalną przeszłość i pozwalają byłym więźniom na odbudowę życia w sprzyjającym środowisku.

Alternatywy dla uwięzienia – Nasz system sądownictwa karnego jest przestarzały i musi uwzględniać alternatywy dla uwięzienia tam, gdzie jest to właściwe. Programy przekierowania, próby i inicjatywy sprawiedliwości naprawczej zapewniają przestępcom sposób na rozwiązanie ich podstawowych problemów behawioralnych bez doświadczania szkodliwych skutków pozbawienia wolności. Takie programy, koncentrujące się na restytucji i pracach społecznych, mogą skutecznie przyczynić się do ograniczenia recydywy poprzez leczenie pierwotnych przyczyn zachowań przestępczych.

Zajmując się tymi obszarami w sposób holistyczny, rządy i społeczeństwo mogą stworzyć bardziej humanitarny i skuteczny system sądownictwa karnego. Przejście od modelu czysto karnego do modelu skoncentrowanego na resocjalizacji i reintegracji jest nie tylko etyczne, ale ma również potencjał przerwania cyklu recydywy. Oferując realne szanse na nowe życie, możemy pomóc byłym przestępcom prowadzić satysfakcjonujące życie, zmniejszać wskaźniki przestępczości i tworzyć bezpieczniejsze społeczności dla nas wszystkich.