Zasób czy Albatros: czy mobilna dominacja Qualcomma spowolni dysk w jego komputerze?

Ostatnie kilka miesięcy było dla Qualcomma okresem wielu wydarzeń. Najsłynniejszy producent chipów na świecie, po tej stronie Intela i Lay's, pojawia się na pierwszych stronach gazet w kręgach technologicznych, tym razem w obszarze procesorów komputerów osobistych, a nie w zwykłej strefie telefonów komórkowych.

Qualcomm jest w zasadzie liderem, jeśli chodzi o postrzeganie jakości i wydajności procesorów mobilnych, do tego stopnia, że ​​w Indiach doszło do oburzenia, gdy Samsung zdecydował się wypuścić w Indiach Galaxy S24 i S24 Plus z procesorami Exynos, a nie z chipami Snapdragon, jak w inne rynki. Zapytano Vivo, dlaczego do serii X100 Pro zastosowano chipy Dimensity zamiast „prawdziwych” flagowych chipów. Mogło od czasu do czasu się zacinać, a jego rywal MediaTek mógł mieć większy udział w rynku, ale ogólnie rzecz biorąc, seria Snapdragon firmy Qualcomm cieszy się taką równością w przestrzeni telefonów komórkowych i tabletów, jaką cieszy się Intel (lub przynajmniej raz podobać się, w zależności od tego, z kim rozmawiasz).

Taka logika powinna ułatwić Qualcommowi przejście „kroku w górę” w przestrzeń procesorów komputerów PC. W końcu, jeśli podoba Ci się procesor określonej marki w swoim smartfonie i/lub tablecie, z pewnością chciałbyś go mieć także w swoim notebooku lub komputerze stacjonarnym, prawda? Czy wspaniałe osiągnięcia marki w obszarze telefonów komórkowych nie powinny być czynnikiem X w serii chipów PC marki X?

Gdyby to było takie proste. W rzeczywistości kamienie milowe w rozwoju telefonów komórkowych Qualcomma mogą równie dobrze zamienić się w kamienie młyńskie u szyi komputera, jeśli nie będą traktowane i wykorzystywane ostrożnie.

Ci, którzy wpadli w podział chipów na komputery PC i smartfony: Intel, Nvidia i Moto…

Jeśli brzmi to nielogicznie, weź pod uwagę fakt, że markom bardzo trudno było przekroczyć technologiczny Rubikon, który przepływa między procesorami smartfonów a ich odpowiednikami w komputerach PC. Być może najbardziej wymownym tego przykładem była sytuacja, w której Intel, będący niemal monopolistą na rynku komputerów osobistych, próbował w 2012 roku wejść do strefy telefonów komórkowych. Marka zajmowała się już w przeszłości produkcją chipów do telefonów komórkowych, ale Xolo 900 w 2012 roku była pierwszą próbą przeniesienia kapitału „Intel Inside” z komputerów na smartfony.

W kolejnych latach chipowy gigant próbował zdobyć dla siebie miejsce na rynku smartfonów, a nawet stać się częścią bardzo cenionych urządzeń, w tym serii Asus ZenFone, ale pomimo wielu pozytywnych recenzji i imponujących wyników w testach porównawczych oraz nawet grając na najwyższej „flagowej wydajności za znacznie niższą cenę”, Intel musiał w dużej mierze wycofać się z rynku telefonów komórkowych w ciągu pięciu lat. Niewiele osób wie, że nie była to pierwsza próba podboju branży telefonów komórkowych przez Intela – w 2006 roku sprzedał on swoją jednostkę komunikacyjną, która „należała konkretnie do naszej branży urządzeń przenośnych, produkującej procesory do telefonów komórkowych i aplikacji”, firmie Marvell Technology Group za 600 milionów dolarów.

Intel nie jest jedyną marką procesorów, która próbowała zaistnieć zarówno na rynku urządzeń mobilnych, jak i komputerów PC. Kreator kart graficznych NVIDIA bardzo starała się wejść na rynek telefonów komórkowych ze swoją serią Tegra, a nawet nawiązała współpracę z Microsoftem, aby wypuścić chip na jej głośne smartfony Kin w 2008 roku. Chociaż Kin się nie powiódł, Tegra pojawiła się w wielu urządzeń wysokiej klasy, takich jak HTC, Google, LG i Asus.

Mimo to, pomimo zebrania bardzo pozytywnych recenzji i dobrych wyników, ona również po cichu odeszła od gry na smartfony i jest obecnie głównie identyfikowana jako chip na konsoli Nintendo Switch. Chociaż Motorola nie była znana ze swoich procesorów do telefonów komórkowych, Motorola była marką bardziej znaną z mobilności niż procesory, kiedy wypuściła na rynek chipy 6800 (1974) i 68000 (1984), które według wielu utorowały drogę rewolucji w komputerach osobistych w latach osiemdziesiątych, a nawet sprawiło, że Apple stał się siłą, z którą trzeba się liczyć – bardzo popularny Macintosh faktycznie działał na procesorze Motoroli. Moto musiało jednak po pewnym czasie przestać przywitać się ze światem komputerów PC.

Nie ulega więc wątpliwości, że droga od telefonu komórkowego do komputera może być wybrukowana dobrymi intencjami, ale jest też pełna niebezpieczeństw. Być może największymi z nich są postrzeganie społeczne i obecność ugruntowanych rywali. O ile recenzenci i analitycy mogą być pod wrażeniem wydajności procesorów Qualcomm do komputerów PC i wyników testów porównawczych, o tyle wpływ konsumentów, którzy kojarzą „Intel Inside” z jakością procesorów, będzie zupełnie inną kwestią. „ Słuchaj, czasami trudno jest nakłonić ludzi do kupowania notebooków z procesorem AMD zamiast komputerów Intel, niezależnie od tego, ile recenzji i testów porównawczych, a nawet wersji demonstracyjnych pokazujemy ” – powiedział mi sprzedawca w firmie Croma, jednym z wiodących indyjskich sprzedawców detalicznych towarów elektronicznych. „ Poproszenie ich o wypróbowanie notebooka z procesorem Qualcomm byłoby dodatkowym zadaniem. ”

Postrzeganie „PC ma większą moc”.

Warto również zauważyć, że chociaż większość ludzi czuje się komfortowo, wykonując zadania podobne do komputera PC, takie jak przeglądanie stron internetowych, a nawet granie w gry o rozsądnie wysokiej klasy na swoich smartfonach, generalnie postrzegają nawet notebooki ze średniej półki jako wydajniejsze niż notebooki z półki premium. , wysokiej klasy smartfon. Gdybyśmy dostawali rupię za każdym razem, gdy słyszymy, jak ludzie narzekają: „ Ale za tyle mogę kupić laptopa ” – gdy słyszymy o cenie smartfona premium, zarobilibyśmy całkiem niezłą sumkę. Rzeczywiście, sprzedawca w sklepie Imagine Apple w Delhi powiedział, że większość ich konsumentów uważa, że ​​MacBook Air z procesorem M1 jest wydajniejszy niż iPad Pro ze znacznie mocniejszym chipem M2!

Może to wywołać u recenzentów skrzywienie się, ale faktem jest, że na ulicy komputer jest postrzegany jako znacznie potężniejszy niż smartfon – być może ze względu na jego większy rozmiar lub, jak to ujął ze znużeniem jeden ze sprzedawców: „ Komputer po prostu BRZMI ZŁOŻENIEM i potężniejszy niż telefon. Jest to dziedzictwo tych wszystkich filmów i komiksów, które zawsze ukazywały komputer jako coś niesamowicie potężnego. Czy widziałeś kiedyś złoczyńcę używającego supertelefonu do zniszczenia świata? Nie, to zawsze był komputer! ”

To właśnie takie postrzeganie może sprawić, że największy atut Qualcomm – jego wiedza na temat telefonów komórkowych – będzie wydawać się ciężarem w branży komputerów osobistych. Tak, Qualcomm jest postrzegany jako jeden z wzorców w branży telefonów komórkowych, ale komputery PC są postrzegane jako potężniejsze, więc część społeczeństwa może wątpić w zdolność marki do wspięcia się po drabinie mocy. Ogromnym przykładem tego są Chromebooki, gdzie wiele osób woli urządzenia działające na starych i powolnych chipach Intela niż nowsze i szybsze od MediaTeka. Sam Intel stwierdził, że seria procesorów Atom została oznaczona jako „gorsza”, ponieważ używał ich głównie w netbookach, smartfonach i tabletach. We wszystkich tych przypadkach opinia publiczna często przeważa nad wydajnością produktu.

Przekonanie ugruntowanej branży do innego myślenia (bez bycia Apple)

Obecność od lat ugruntowanych konkurentów, takich jak Intel i AMD, oznacza także, że Qualcomm będzie musiał się liczyć z producentami, którzy są już przyzwyczajeni do pewnych procedur i procesów, czy to pod względem produkcyjnym, czy marketingowym. Według jednego z wewnętrznych źródeł właśnie to odegrało dużą rolę w wycofaniu się Intela z rynku telefonów komórkowych, ponieważ marki odmówiły zmiany ustalonych procedur w celu przyjęcia nowego gracza, chyba że zapłacą za to ogromną składkę. Nawet zarządzanie czymś tak prostym, jak aktualizacja oprogramowania, okazało się wyzwaniem dla firmy Intel. Sprawę jeszcze bardziej utrudnił fakt, że liczba telefonów wyposażonych w chipy Intela była stosunkowo ograniczona. To wyzwanie, przed którym zapewne stanie także Qualcomm – producenci z reguły przywiązują większą wagę do urządzeń kojarzonych z większymi wolumenami, a nowicjuszom rzadko udaje się szybko uchwycić duże liczby. W rzeczywistości niektórzy twierdzą, że niezdolność Microsoftu do optymalizacji sprzętu i oprogramowania za pomocą Tegry oraz brak dobrego systemu aktualizacji odegrały dużą rolę w upadku Kin.

Mimo to Qualcomm ma bardzo duże szanse na rozwalenie kilku klatek procesorów PC. Posiada zasoby – intelektualne, marketingowe i finansowe – aby dorównać najlepszym. Z tego, co wiemy, marka może być w stanie stworzyć zupełnie inną tożsamość dla komputerów napędzanych serią X (pamiętaj, porównywanie ich do chipów Intela nie pomaga) lub może być w stanie wypracować zupełnie nowy ekosystem, który umożliwi płynne przejścia między smartfonami i notebookami na chipach Qualcomm – choć znowu chipy Qualcomm wydają się działać przyzwoicie również z maszynami Intela (co Samsung pokazuje za pośrednictwem Dex!). Rzeczywiście może to wiązać się z własnymi komplikacjami, ponieważ producenci smartfonów nalegają, aby Qualcomm stworzył swoje chipy w równym stopniu synergiczne z innymi procesorami (które przynajmniej początkowo byłyby na większej liczbie komputerów), jak z własnymi. Google odkrył to, musząc rozszerzyć swoje początkowe funkcje wyłącznie Pixel na inne urządzenia!

Qualcomm ma do zdobycia PC Everest i znajduje się w Base Camp. A reputacja lidera w dziedzinie telefonów komórkowych może zapewnić jej zasoby i widoczność. Mimo to może okazać się mniejszym atutem, a bardziej albatrosem w przestrzeni komputerów osobistych ze względu na dominujące w wielu częściach przekonanie, że „komputery są potężniejsze”.

Nie oznacza to jednak, że Qualcomm upadnie – Ancient Mariner rzeczywiście wrócił na brzeg. I jest teraz nieśmiertelny. Na rynku PC jest miejsce na nowy chip. Wyzwanie stojące przed Qualcomm polega jednak nie tylko na pokonaniu lub dorównaniu firmom takim jak Intel, ale także na przełamaniu panującego w wielu częściach społeczeństwa poglądu, że „telefony komórkowe są słabsze niż komputery”.

Parafrazując Paula Newmana w książce Cool Hand Luke: „ To, co tu mamy… to potrzeba komunikacji. Qualcomm ma chipy, standardy, wiedzę specjalistyczną i dziedzictwo… teraz musi odpowiednio przygotować przekaz, aby marki i konsumenci włączyli się w jego podróż na PC. To mógłby być gracz Titanica. Albo Titanica.

Obserwuj to miejsce, aby uzyskać więcej wiadomości i analiz związanych z X.