10 przydatnych funkcji napisów w Pythonie, które powinieneś znać
Opublikowany: 2021-11-10
Jeden z najpopularniejszych języków ery nowożytnej, Python, został zaprojektowany przez Guido Van Rossuma 30 lat temu, 20 lutego 1991 roku. Jest to powszechnie używany uniwersalny, zorientowany obiektowo język programowania wysokiego poziomu. Łatwo się go nauczyć, ponieważ jego składnia jest podobna do języka angielskiego. Jedną z najlepszych cech Pythona jest to, że kładzie nacisk na ponowne wykorzystanie kodu i modułowość programów, co zachęca do tworzenia modułów i pakietów oraz zmniejsza koszty utrzymania programu.
Język Python jest szeroko stosowany przez firmy takie jak Google, Amazon, Facebook, Instagram, Uber itp. do tworzenia stron internetowych, oprogramowania, analizy danych i wizualizacji danych. Nic dziwnego, że profesjonaliści chcą nauczyć się tego potężnego języka i wziąć udział w szkoleniu Pythona w Ahmedabadzie, Hyderabadzie, Pune, Bombaju, Bangalore i wielu innych miejscach.
Zmienna w Pythonie
Zmienne to zarezerwowane miejsce w pamięci do przechowywania danych, które można zmieniać podczas wykonywania programu; stąd używany jest termin zmienna, co oznacza zmienny. Zmienne są również nazywane Identyfikatorami. Interpreter przydziela pamięć na podstawie typu danych, który może być numeryczny, alfanumeryczny lub alfabetyczny.
Python ma różne typy danych: int, long, float, boolean, stringi, listy, krotki i słowniki.
Ciągi znaków w Pythonie
Łańcuch jest prymitywną strukturą danych i blokiem konstrukcyjnym do przetwarzania danych. Można go zdefiniować jako zbiór alfabetów, słów, liczb i znaków specjalnych. Kilka rzeczy, które należy zanotować przed rozpoczęciem pracy nad strunami:
- Python ma wbudowaną klasę ciągów o nazwie str.
- Łańcuchy są zdefiniowane jako niezmienne sekwencje Unicode w Pythonie.
- Utworzonych ciągów nie można modyfikować. Do manipulacji ciągami trzeba tworzyć nowe ciągi.
- W Pythonie do tworzenia nowych łańcuchów można używać pojedynczych, podwójnych lub potrójnych cudzysłowów. Jednak cudzysłowy potrójne są powszechnie używane w komentarzach wielowierszowych,
W zależności od różnych wymagań należy popracować nad manipulacją ciągami, na przykład znalezieniem określonego znaku lub grupy znaków w ciągu, zamianą wszystkich znaków na duże lub małe litery, rozdzieleniem słów w ciągu, łączeniem różnych ciągów itp. Python oferuje wiele wbudowanych funkcji lub metod do łatwego manipulowania ciągami znaków.
Cięcie ciągów — w Pythonie ciągi można traktować jako sekwencję znaków. Można uzyskać dostęp do dowolnego znaku za pomocą krojenia i indeksowania podobnie do list lub krotek Pythona. Znaki są indeksowane automatycznie w ciągach zaczynających się od wartości 0.
danie = „Szarlotka”
print(dish[0]) #Wyjście – A
print(dish[4]) #Wyjście – e
Krojenie zakresu
Składnia — [Indeks początkowy (w zestawie): Indeks zatrzymania (w zestawie)]
danie = „Szarlotka”
print(dish[0:5]) #Wyjście – Apple
Dodawanie lub konkatenacja ciągu
s1 = 'Jabłko'
s2 = "Ciasto"
danie = s1 + ” ” + s2
print(danie) #Wyjście – Szarlotka
Powtórzenie struny
s1 = 'Ha'
s2 = s1*3
print(s2) #Wyjście – Ha Ha Ha
Funkcje w Pythonie:
Funkcja to grupa instrukcji, które wykonują określone zadanie. Funkcje są używane do zarządzania i organizowania obszernego programu poprzez rozbicie programu na mniejsze i modułowe formy. Pomaga w ponownym wykorzystaniu kodu i pomaga uniknąć powtórzeń. Python ma kilka predefiniowanych wbudowanych funkcji. Jednym z przykładów jest funkcja print(). Wyświetla komunikat na ekranie lub w oknie konsoli.
Ważne metody lub funkcje związane z ciągiem
Rozdzielać
Ta przydatna metoda jest często używana i pomaga podzielić dowolny ciąg wejściowy na kilka podciągów na podstawie dowolnego określonego separatora lub ogranicznika. Metoda split() zwraca listę podciągów na podstawie danych wejściowych. Wymaga dwóch opcjonalnych argumentów. W przypadku braku jakiegokolwiek argumentu spacja będzie domyślnie traktowana jako separator. Drugi argument służy do ograniczenia liczby podciągów na liście wyjściowej. Jako ogranicznika można użyć dowolnego znaku lub listy znaków.
Składnia : String.split([Separator], [Max_Split])
s1 = 'Kocham Pythona'
print(s1.split(” „)) # Wyjście ['I', 'love', 'Python']
s2 = 'Kocham_Pythona'
print(s2.split("_")) # Wyjście ['ja', 'miłość', 'Python']
Dołączyć
join() jest wbudowaną metodą łączenia każdego elementu w iterowalnym, używając separatora łańcucha określonego przez koder. Przyjmuje iterowalność jako argument, którego elementy mają być połączone i zwrócone jako łańcuch. Iterowalny może mieć dowolny typ danych, taki jak lista, krotka, zestaw, słownik, ciąg lub obiekty pliku.
Składnia : String.join(iterowalny)
lst = ['ja', 'miłość', 'Python']
s1 = „_”
print(s1.join(lst)) #Wyjście – Kocham_Pythona
Górny:
Metoda upper() konwertuje wszystkie małe litery na wielkie litery w ciągu i zwraca go, a metoda zwraca oryginalny ciąg, jeśli nie istnieją żadne małe litery.
Składnia : String.upper()
s1 = „Drzewo”
print(s1.upper()) #Wyjście – DRZEWO
Niżej:
Metoda lower() zwraca kopię oryginalnego ciągu poprzez konwersję wszystkich wielkich liter na małe i zwraca oryginalny ciąg, jeśli w danym ciągu nie ma wielkich liter.
Składnia : String.lower()
s1 = „Drzewo”
print(s1.upper()) #Wyjście – drzewo
Skapitalizować:
Metoda capitalize() zwraca nowy ciąg i nie zmienia oryginalnego, konwertując pierwszą literę ciągu na wielkie i małe litery w pozostałej części ciągu
Składnia : String.capitalize()
s1 = 'alex John JEST BARDZO DOBRYM programistą.'
print(s1.capitalize()) #Wyjście – Alex john jest bardzo dobrym programistą.
Tytuł:
Funkcja title() konwertuje pierwszy znak na wielkie litery, a pozostałe na małe. Jeśli pierwsza litera słowa zawiera liczbę lub symbol, pierwsza litera po nim zostanie zamieniona na wielką.
Składnia : String.title()
s1 = 'alex John JEST BARDZO DOBRYM programistą.'
print(s1.title()) #Wyjście – Alex John jest bardzo dobrym programistą.
Rozebrać się:
Metoda strip() pomaga usunąć spacje z obu stron ciągu. Dwie podobne metody usuwania białych znaków to lstrip() i rstrip(), które usuwają białe znaki odpowiednio z lewej i prawej strony łańcucha.
Składnia : String.strip()
s1 = „Kocham Pythona”
print(s1.strip()) #Wyjście – uwielbiam Pythona
s1 = „Kocham Pythona”
print(s1.lstrip()) #Wyjście – kocham Pythona
s1 = „Kocham Pythona”
print(s1.rstrip()) #Wyjście – kocham Pythona
Odnaleźć:
Metoda find() znajduje indeks pierwszego wystąpienia określonego podciągu i zwraca -1, jeśli podciąg nie został znaleziony w ciągu. Pierwszy argument zawiera wyszukiwany tekst i jest obowiązkowy, podczas gdy pozostałe dwa argumenty są opcjonalne.
Składnia : String.find(wartość, początek, koniec)
s1 = 'Lubię programowanie w Pythonie'
print(s1.find('Python')) #Wyjście – 7
Indeks:
Metoda index() jest bardzo podobna do metody find(), z tą różnicą, że metoda index() generuje błąd wartości, jeśli podciąg nie zostanie znaleziony.
Składnia : String.Index(wartość, początek, koniec)
s1 = 'Lubię programowanie w Pythonie'
print(s1.index('Python')) #Wyjście – 7
Zastępować:
Metoda replace() zwraca kopię ciągu, w którym wszystkie wystąpienia starego podciągu są zastępowane nowym podciągiem, a oryginalny ciąg pozostaje niezmieniony. Pierwsze dwa argumenty są obowiązkowe, a ostatni jest opcjonalny.
Składnia : String.replace(starawartość, nowa wartość, liczba)
s1 = „Lubię niebieski”
print(s1.replace(“niebieski”, “czerwony”)) #Wyjście Lubię czerwony
Wniosek:
Ciąg znaków jest najczęściej używanym typem danych w Pythonie. Przez większość czasu programiści muszą pracować nad manipulacją ciągami, aby spełnić różne potrzeby aplikacji. Python zapewnia obszerną listę wbudowanych metod i funkcji do przetwarzania ciągów znaków i trzeba je opanować, aby wykorzystać ogromne możliwości języka Python. Oprócz napisów, Python oferuje świetne i przydatne funkcje, które można wykorzystać do tworzenia aplikacji lub analizy danych. Nauka Pythona z pewnością daje jedną wielką przewagę i w szybkim tempie napędza ich karierę we właściwym kierunku. Jeśli ktoś jest zainteresowany nauką Pythona, dostępne są różne dobre kursy online.