Android Güncelleme Taahhütleri: "Umudu" Satmak ve Gerçekliği Sahteleştirmek mi?

Cennetin varlığına dair gerçeği biliyorum,
Ama kalbi rahatlatmanın güzel bir yolu…

Ünlü Urdu şairi Mirza Ghalib, Cennete inanıp inanmadığı sorulduğunda böyle yazdı. "Cennet" kelimesini "Android güncellemeleri" ile değiştirin; birçok akıllı telefon kullanıcısının duygularını özetlemiş olursunuz. Ünlü bir kozmetik şirketi bir zamanlar "umut" sattığını, yani daha iyi bir hayata yol açacak daha iyi bir görünüm umudunu sattığını söylemişti. Android akıllı telefon üreticileri, yazılım güncellemeleri söz konusu olduğunda Umut Kitabı'ndan bir yaprak almış gibi görünüyor.

Başlangıçta… güncelleme, hangi güncelleme?

Android'in gelişinden bu yana geçen on yıldan fazla bir süre boyunca çoğu marka, akıllı telefonlara Android'in yeni sürümlerini sunma konusunda nadiren taahhütte bulundu. Bir marka, en fazla, eski bir sürümle piyasaya sürülen bir telefonu Android'in yeni bir sürümüne güncelleme garantisi verebilir, ancak eskiden öyleydi. Aylık veya iki ayda bir Android güvenlik güncellemesi kavramı yoktu. Yazılım büyük ölçüde telefonla edinilen bir şeydi ve en büyük endişe, sürümünün en son sürüm olup olmadığıydı. Google düzenli olarak aylık güvenlik güncellemeleri yayınlamaya başladıktan sonra bile genel tüketicilerin bunlara olan ilgisi nispeten sınırlıydı ve markalar bunları bir ürün özelliği olarak öne sürmedi.

Android telefon tüketicileri yazılıma değer vermiyormuş gibi bir durum söz konusu değildi. Yaptılar, ancak iOS kullanıcılarının aksine, döngüleri güncellemeye alışkın değillerdi; bu, farklı Android sürümlerini çalıştıran farklı cihazlarla ciddi Android parçalanmasının da doğruladığı bir gerçektir. Ve markalar, düzenli güncellemeleri bir ürün USP'si olarak tanıtmayarak sorunlara yardımcı olmadı. Google'ın düzenli güncellemeler alan uygun fiyatlı telefonlar etrafında dönen Android One girişimi bile halk arasında ilgi uyandırmadı. Gerçekten çok meraklı olmadığınız sürece yazılım güncellemeleri bir tartışma konusu değildi.

Samsung ve birçoğunun kopyaladığı, çok azının uyguladığı yazılım güncelleme güvencesi

Bu senaryoyu değiştiren markanın, aynı zamanda on yıldan fazla bir süre önce Android'in yaygınlaşmasında önemli bir rol oynayan marka olması çok yerindeydi. Samsung, 2021'in başlarında telefonlarına dört yıllık yazılım ve güvenlik güncellemeleri sağlayacağını duyurdu. Dahası, duyurunun yoğun bir şekilde tanıtımını yaptı. Bir pazar liderinin bu seviyeye ilişkin duyurusu, yazılım güncellemelerini bir ürün özelliği haline getirdi. Çok geçmeden diğer markalar da farklı fiyat noktalarında farklı sürelerde de olsa bu ürünleri vaat etmeye başladı.

Bunların hepsi tüketici için iyi bir haber olmalıydı. Sonuçta, cihazları artık güncellenmiş yazılıma sahip olacak ve bu da genellikle daha uzun bir süre boyunca daha iyi performans ve özelliklerle sonuçlanacak. Ayrıca mantıksal olarak Android'in parçalanmasını büyük ölçüde azaltmalı ve daha fazla insanı daha yeni işletim sistemlerine yönlendirmelidir. Peki bu gerçekten oldu mu? Statcounter'ın cihazlarda çalışan farklı Android sürümlerine ilişkin küresel istatistiklerine bakıldığında oldukça farklı bir tablo ortaya çıkıyor.

Android'in en son sürümü olan Android 14'e kıyasla Android 11 ve 12'yi çalıştıran cihaz sayısı iki kattan fazladır. İronik bir şekilde, markalar hala birkaç yıllık yazılım güncellemesi garantisiyle Android 13 ile çalışan telefonları piyasaya sürüyor. Aslında artık markalar arasında güncellemelerin sağlanabileceği yıl sayısı konusunda bir tür rekabet var gibi görünüyor. Çoğu marka yaklaşık dört yıllık bir hizmet sunmakla yetiniyor gibi görünse de, Samsung ve Google seviyeyi yükseltti ve amiral gemileri için devasa bir yedi yıllık güncelleme sözü verdi. o zamana kadar telefonların donanımı nadiren yeni yazılım özelliklerini destekleyebildiğinden değer.

Bir uygulamadan ziyade bir spesifikasyon mu?

Ancak en büyük endişemiz, yazılım güncelleme taahhütlerinin gerçek bir uygulamadan ziyade bir spesifikasyona dönüşmesidir. Markaların belirli bir süre boyunca tüketicilerine yazılımın yeni sürümlerini sunmaya kararlı olduklarını görmek övgüye değer olsa da, iyi planlanmış bir programın olmaması, bu güncellemelerin genellikle markanın kendi hızında ulaştığı anlamına geliyor. Aslında geçen yıl Android 13 ile piyasaya sürülen pek çok telefon, markalarının yüksek profilli yazılım güncelleme vaatlerine rağmen henüz Android 14'e güncellenmedi.

Sonuç olarak Android, yazılım güncelleme taahhütlerine rağmen çok parçalı bir işletim sistemi olmaya devam ediyor; Android 14, cihazların yüzde 10'unda hâlâ zar zor çalışıyor. OnePlus Open gibi birinci sınıf bir cihaz bile ancak şimdi Android 14'e güncellendi ve bazı markalar, Android 14'ün işletim sisteminin piyasaya sürülmesinden altı aydan fazla bir süre sonra, 2024'ün 2. çeyreğinde cihaza geleceğini gösteren yol haritaları yayınladı. Marka taahhütlerine rağmen, bazı telefonların 2023'te bu konuda takılıp kalması nedeniyle, güvenlik güncellemesi senaryosu bile en iyi senaryo değil.

Telefonlarında Android'in farklı sürümlerini çalıştıran ve portföylerinde farklı güvenlik güncellemeleri bulunan markaları görmek yaygındır. Evet, markaların çok farklı teknik özelliklere sahip cihazlar için yazılım güncellemeleri yayınlamasının kolay olmadığının farkındayız, ancak yazılım güncelleme taahhüdünde bulunanlar onlar.

Elbette “ Telefonlarınızı önümüzdeki dört yıl içinde dört kez yeni bir işletim sistemine güncelleyeceğiz, ancak bu, o işletim sisteminin piyasaya sürülmesinden 7-8 ay sonra olabilir ” demek tüketiciye pek cazip gelmeyebilir. Bu nedenle markalar genellikle telefonları piyasaya sürerken güncelleme programları konusunda sessiz kalmayı tercih ediyor ve kullanıcılara "üç/dört/yedi/37865 vb. yıllık güncelleme" garantisi vermeyi tercih ediyor. Bu, temelde Android güncelleme taahhütlerini, uygulanmak yerine bir özellik listesinde belirtilmesi gereken bir şey haline getiriyor; kullanıcılara güven vermek için var ancak uygulanmaması nedeniyle herhangi bir program veya herhangi bir ceza ile birlikte gelmiyor. Ayrıca Android'in eski bir sürümünde bir telefon duyurusu yapılırken eleştirileri de azaltabilir.

Android Güncelleme taahhüdü: Yazılım uyuşturucusundan daha mı fazla umut?

Acımasız olmak gerekirse, şu anda çoğu Android güncelleme taahhüdü, bir siyasi partinin seçim öncesi vaadi gibidir ve fiilen uygulamaya konulmaktan ziyade oy toplamak için tasarlanmıştır. Ve bu hiç de sağlıklı bir eğilim değil. Markaların yazılım güncelleme taahhütlerine rağmen Android'in büyük ölçüde parçalanmış halde kalması, bu taahhütlerin gerçekte ne kadar etkili olduğunu gösteriyor.

Belki de markalar, güncellemelerin belirli bir süre gecikmesi durumunda tüketicilerine tazminat ödemeyi teklif ederek yazılım güncelleme vaatlerini güçlendirebilirler; örneğin bir güvenlik güncellemesi bir aydan fazla gecikirse ya da bir işletim sistemi kuruluysa ekstra çevrimiçi depolama alanı veya ücretsiz bir aksesuar verilebilir. güncelleme üç aydan fazla gecikti mi? Çözümü bilmiyoruz ancak şu anda bir cihazda Android'i güncelleme taahhüdünün fiili uygulamadan ziyade rakamlarla ilgili gibi göründüğünü biliyoruz. Bugün yazılım güncellemeleri garantili bir telefon satın alan çoğumuz bunu, markanın telefonu makul bir süre içinde verimli ve etkili bir şekilde güncelleyeceğini umarak yapıyoruz. “Umut satmak” derken ne demek istediğimizi anladınız mı?

Markalar yazılım güncelleme güvencesinden tamamen vazgeçmeli mi? Makul olmayan gecikmeli güncellemeler için bir ceza olmalı mı? Yapabiliyorsa, Google'ın kendisi markaları daha zamanında güncellemeler için zorlamalı mı? Cevabını bilmiyoruz, ancak güncellemeler gerçekten zamanında oluncaya kadar, birkaç yıl boyunca yazılım güncellemesi sunan herhangi bir markaya (Google'ın kendisi dışında) tepkimiz, Mahatma Gandhi'nin 1942'de Stafford Cripps'e verdiği tepkiyle aynı olacaktır. ikincisi, İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda Hindistan'a Hakimiyet Statüsü teklif etti:

Batan bir bankaya ileri tarihli bir çek.