Karmaşık ambargolarla, markalar medya kapsamını kontrol etmeye mi çalışıyor?

İlk ambargo belgemi aldığım zamanı hatırlıyorum. Neredeyse yirmi yıl önceydi ve bir PC oyunu içindi. Oldukça basitti. Bana şirketin ürünün erken bir baskısını verdiğini ve belirli bir tarihe kadar hiçbir medyada bu konuda yazmamam gerektiğini söyledi. Gerçekten buydu. Tek bir paragraf. Ve bu, bir süredir takip edilen ve büyük olan şablondu. Birkaç yıl öncesine kadar derdim.

Ambargo basitti: Medyanın belirli üyelerine bir ürüne çıkış tarihinden önce erişim izni verildi ve genellikle çıkış tarihi olan belirli bir tarihe kadar ürün hakkında yazmamaları istendi. Bunun nedeni de basitti: Halkın piyasaya çıktıktan hemen sonra ürün incelemelerine erişmesini sağlamak ve bunu yaparken medyanın eşit bir oyun alanına sahip olmasını sağlamak. Birisi bir ürünü ne kadar erken veya ne kadar geç almış olursa olsun, sadece belirli bir zamanda onun hakkında yazabilirdi. Bu nedenle, bir cihazı erken aldıkları için birinin incelemede diğerlerini yenme şansı yoktu.

Tasarımdan kameralara ve yazılıma kadar her şey için bir ambargo tarihi…

Ve sonra, birkaç yıl önce, bu basit belge biraz karmaşıklaşmaya başladı. Bu süreç o kadar devam etti ki, bugün bir ürünle ambargo notu aldığımızda, tam anlamıyla bir editoryal programla geliyor.

Evet, bugün bir ambargonun Tinder'da çıldırmış birinden daha fazla randevusu var!

Ürünün resimlerini yazabileceğimiz ve/veya yayınlayabileceğimiz ancak isminden bahsetmediğimiz tarihler var. Bazen ürünün yalnızca arka ve/veya ön yüzünün gösterilebileceği tarihler bile bize bildiriliyor – UI'yi gösterebileceğimizin söylendiği tarihler bile var. Ardından, yalnızca kamera tarafından çekilen görüntüleri gösterebileceğimiz tarihler vardır (diğer kameralarla karşılaştırabileceğiniz ayrı bir tarih). Ayrıca cihazı diğerleriyle karşılaştırma tarihleri, paketi gösterme tarihleri, kamerayı inceleme tarihleri… ve daha pek çok şey var. Ve elbette, kutudan çıkarma ve incelemenin kendisi için tarihlerimiz de var.

“Bu tarihten sonra ne istersen yaz” günlerinden çok uzak değil mi?

Değişen çağa ayak uydurmak yeterli…

Büyük soru şudur: Bu neden oluyor?

Şey, ona bakmanın iki yolu var. Örneğin, yaklaşık on yıl önce, çoğu ürün kapsamı incelemelerle ilgiliyken, şimdi bir ürün hakkında yazmanın birçok yönü var - ilk izlenimler, kamera incelemeleri, pil incelemeleri vb. Peki, daha fazla içerik seçeneği ile daha büyük ambargo koşulları gelmeli… yoksa gerçekten durum böyle mi olmalı? Bu açıklamadaki sorun, bu çoklu ambargo yönteminin çok karmaşık olmasıdır. Farklı özellikler için bir dizi tarih üzerinde çalışmak yerine, gözden geçirenlere bir ürün hakkında istediklerini yazabilecekleri bir gün ve saat vermek daha kolay olmaz mıydı - ilk izlenim, inceleme, pil incelemesi , bir karşılaştırma ya da her neyse? (oradaki en büyük markalardan üçü şimdi bile bu basit prosedürü takip ediyor)

Bu bizi, her şey için bu tarihe ve herkesin çılgınlığına bakmanın başka bir yoluna getiriyor. Ve bu biraz rahatsız edici.

…ya da kontrolü ele almaya mı çalışıyorsunuz?

Medyada, birden fazla tarihin arkasında editoryal takvimleri kontrol etme girişimi olduğuna inanan bölümler var. Farklı haber kuruluşları, web siteleri ve kanallar arasında yoğun bir rekabet olduğu gerçeği göz önüne alındığında, her biri ambargo sona erdiği anda bilgi vermeye çalışır. Elbette bu rekabet geçmişte de vardı ama o zamanlar hangi medya kuruluşunun bir ürün hakkında ne yapacağını bilmenin bir yolu yoktu. Sonuç olarak, ambargo kalktığında bazıları inceleme yaptı, bazıları belirli özelliklere baktı, bazıları sadece fotoğraf paylaştı vb. Bir ürünün aynı yönünü hemen hemen aynı anda yayınlayan farklı medya kuruluşlarını görmek çok nadirdi.

Çoklu tarih ambargosu bunu değiştirdi. Artık bir eleştirmen, SADECE böyle bir tarihte kameralar hakkında yazabileceğini, yalnızca şu veya bu tarihteki görünüm ve tasarım hakkında yazabileceğini biliyor. Ve bazı durumlarda, ambargo maddeleri, yayınlanabilecek fotoğrafların türünü ve verilebilecek ayrıntı düzeyini ve hatta bazen bir görüş veya kararın ifade edilip edilemeyeceğini belirterek içeriği bile kontrol eder. Ayrıca, yalnızca sosyal ağlarda nelerin yayınlanabileceğini belirten maddeler de vardır! Editör meslektaşlarımdan biri bunu alaycı bir sırıtışla özetledi: “ Bazen, ürünler ve hatta son teslim tarihleri ​​hakkında hangi hikayeleri yapacağımızı çözemediğimizi hissediyorum. Markalar bizim için yapıyor. ”

Daha fazla tarih = daha fazla kapsam!

Hangisi şu soruyu akla getiriyor: Markalar neden bunu yapmak istesin ki? Cevap basit: medyada daha fazla yer almak için.

Bir gözden geçirene veya editöre bir cihaz verin ve onlara belirli bir tarih ve saatten sonra istediklerini yazabileceklerini ve gerçek bir kontrol olmaksızın bir ila üç veya dört parça arasında herhangi bir şey elde edebileceklerini söyleyin. Cihazın farklı yönleri için birden fazla ambargo tarihi verin ve birdenbire yayın veya kanal bu özelliklerle ilgili makaleleri veya içerikleri o tarihlere kadar yayınlamak zorunda kalıyor. Tabii ki, eleştirmenlerin bu kadar çok parça yazmama seçeneği var, ancak çoğu zaman, yazmazlarsa rakiplerinin bunu yapıp bir yığın trafik kapma korkusuyla yine de yazmaya devam ediyorlar.

Net sonuç: 2010'da bir cihaz, onunla ilgili iki veya üçten fazla makale alırsa şanslı olurdu. Bugün, tek bir ürün hakkında neredeyse yarım düzine hikaye görmek nadir değildir. Dahası, markalar bazen rakip ürünlerin kapsamını bozmak için ambargolar planlayabilir - bir ürüne ilişkin inceleme ambargo tarihlerinin rakip bir ürünün piyasaya sürülme tarihiyle çakıştığını görmek nadir değildir.

Bundan kim kazançlı çıkıyor?

Ancak asıl önemli olan, bunun yayınların veya kanalların okuyucularına ve izleyicilerine veya ürünlerin tüketicilerine fayda sağlıyor mu? olduğundan pek emin değilim. Evet, artık insanlar tek bir ürün hakkında geçmişte olduğundan çok daha fazla bilgi alıyorlar, ancak bu yazıların çoğu, markaların son tarihlerini ve içerik yönergelerini takip etmek zorunda kalan yorumcuların kontrolünde değil. Geçmişte, bir akıllı telefon incelemesi bir ila iki hafta sürerdi. Bugün, bir haftada bir inceleme de dahil olmak üzere beş haber alabilirsiniz! Çok fazla miktarda, kaliteden ödün verme eğilimindedir.

Sadece kendim için konuşabilirim, ancak cihazla daha fazla zaman geçirdiğim incelemelerin daha fazla ayrıntı ve bilgiye sahip olduğunu biliyorum. Aceleyle yazılan incelemeler, özellikleri kaçırma eğiliminde olabilir veya nispeten daha az kullanıma dayalı sonuçlara sahip olabilir. Herhangi bir tüketici bundan nasıl faydalanabilir anlamıyorum. Evet, daha fazla bilgi var, ancak bu genellikle en yüksek hızda ve ürün üreticisi tarafından getirilen kısıtlamalarla yapılır (neredeyse bir reklam gibi geliyor, değil mi?).

Tabii ki, bu sadece bir teori. Markalar ambargo tarihleri ​​dağıtabilir, ancak nadiren bir yorumcunun ne yazacağını dikte ederler. Ve günün sonunda, eleştirmenler ambargolardan şikayet ederken, onları kabul etmeme seçeneğine de sahipler. Veya onları kabul etmek, ancak kapsamı sınırlamak. Meslektaşlarımdan birinin belirttiği gibi, “ Belirli bir tarihte kamera inceleme ambargosunun kalkması, o tarihte kamera incelemesi yapmanız ZORUNLU anlamına gelmez! ”

Bu doğru olabilir, ama biraz basit. Çoğu yayının ve içerik oluşturucunun rakiplerine teslim olmaktan nefret ettiğine inanılıyor – “ biz yapmazsak, rakiplerimiz yapacak ve dikkat çekecek ” korkusu, çoğu yorumcunun ellerini (klavyeler ve kameralar) kaçınılmaz olarak zorlar.

Niteliği niceliğin önüne koymanın zamanı geldi mi?

Bununla birlikte, tüm bunların sadece teori olduğunu hatırlamak önemlidir. Ambargo tarihlerindeki artışın tamamen masum bir nedeni olabilir (belki bazı insanlar dağınık elektronik tablolara sahip olmayı sever). Ancak inkar edilemez olan şu ki, mevcut senaryo içeriğin niceliğini kalitesinin çok üzerinde destekliyor ve bu, ürünler hakkında farklı medyalardan aldıkları bilgilere dayanarak satın alma kararları veren izleyiciler, okuyucular ve tüketiciler için sağlıklı değil.

Bir çözüm var mı? Belki de markalar ve medya arasında daha iyi ve daha net iletişim. Belki de her iki taraftan da kendi rakipleri hakkında daha az rekabetçi bir tutum. Kaç kişi adına konuştuğumu gerçekten bilmiyorum, ama kendim için, birçok ambargo tarihiyle uğraşmak zorunda kalmak kesinlikle rahatlatıcı ve daha verimli olurdu. Ayrıca incelemeden sorumlu kişinin ben olduğumu bilmek güzel olurdu. Bugünlerde pek çok kişinin böyle hissettiğinden emin değilim.

Çok fazla tarih meseleleri karıştırabilir. Ve sadece Tinder'da değil.