Akıllı Telefonlarda Portre Modu olmadan harika Bokeh nasıl elde edilir

Hiç harika bokeh'li bir çekim gördünüz mü - keskin bir şekilde odaklanmış bir öznenin etrafındaki o harika bulanık arka plan - ancak daha yakından incelendiğinde öznenin o kısmının da bulanıklaştığını keşfettiniz mi? Tebrikler, Portre Modu'nu kullanarak telefonlarında fotoğraf çeken çoğu insanı etkileyen bir durum olan Portraitus Modus Perilus'u keşfettiniz.

Portre modu her zaman çalışmıyor

Apple'ı yine suçlayalım. iPhone 7 Plus piyasaya çıkmadan önce, bokeh (o güzelce bulanıklaştırılmış arka planlar), esas olarak “gerçek kameraların” ve çift kameralı bazı akıllı telefonların özelliği olan bir şeydi. Tabii ki, Apple bir zamanlar arka planı bulanıklaştırmaya ve bir fotoğrafın öznesini keskin odakta tutmaya adanmış “Portre Modu” ile bunu bir “şey” haline getirdi. Bugün hemen hemen her cihaz kendi portre modu sürümüyle geliyor ve arka planda istediğiniz bulanıklık miktarını bile kontrol edebilirsiniz.

Bu harika. Ve çok basit. Ve çoğu zaman tamamen yanlış.

Gördüğünüz gibi, bulanık arka planın aslında kameranın kendisinden kaynaklandığı çoğu "gerçek" kameranın aksine, portre modlarının çoğu efekti elde etmek için yazılıma bağlıdır. Bu, arka planın bir kısmının odakta kalması veya öznenin bir kısmının bulanıklaşması gibi bazı garip kazalara yol açabilir - çoğu kişinin "kenar algılama" sorunları dediği durumlar. Tabii ki, düzenleme moduna girerek ve bir şeyleri hareket ettirerek bunları düzeltebilirsiniz.

Veya herhangi bir kenar sorunu yaşamadan mükemmel bokeh elde eden çekimler yapabilirsiniz. Çok kolay – sadece portre modunu KULLANMAYIN!

Evet, doğru okudunuz – belki de en iyi bokeh'i, bokeh vermek için tasarlanmış modu KULLANMAyarak elde edebilirsiniz. Açıklamamıza izin verin.

Bu yüzden her zaman kullanmayın!

Çok fazla teknik detaya girmeden, bokeh veya arka plan bulanıklığı temel olarak üç şeye bağlıdır: kameranın odak uzunluğu, diyafram açıklığı ve öznenin kameradan uzaklığı. Hala çok mu teknik?

Tamam, basitleştireceğim. Telefonunuzun kamerasının diyaframını kontrol edin. F/2.0'ın altındaysa – bu rakamlar çoğu teknik özellikte verilmiştir – ve telefonunuzun fiyatı 12.000 Rs civarındaysa ve 2018'den sonra piyasaya sürüldüyse, gerçek çekimlerle çekim yapabilmeniz için iyi bir şans var. portre modunu kullanmadan bokeh. İşlem, telefonunuzun kamerasını normal bir kamera kullanır gibi kullanmanızı gerektirir - istediğiniz efekti elde edene kadar ileri geri hareket eder veya konuyu hareket ettirirsiniz.

Evet, aslında bu kadar basit – çekim doğru görünene kadar ileri geri hareket edin. Kamerada merceği hareket ettirme seçeneğiniz olurdu ama telefonlarda genelde bu yok, o yüzden hareketi sizin yapmanız gerekecek. Konunuza yaklaştıkça arka planın bulanıklaşmaya başladığını göreceksiniz. Ve bu, hiçbir yazılımın dahil olmadığı “gerçek” bir bulanıklıktır. Her şeyin göründüğü şekilde yeterince mutlu hissettiğinizde - ve evet, gerçekten gözünüzün önünde görebilirsiniz - deklanşöre basın. Özne net odakta ve arka plan bulanık, genellikle kenarlar bulanıklaşmadan bir çekim yapacaksınız. Ve hayır, (bazı telefon kameralarının yaptığı gibi) bir “insan konusu” üzerinde ısrar yoktur.

Bokeh istedi? Portre moduna gerek yok.

İşin püf noktası, elbette, bu düzeyde bir bokeh elde etmek için tam olarak nereden fotoğraf çekileceğini bilmek. Bu, konunun boyutuna, ışık koşullarına ve elbette kameranızdaki sensörün kalitesine ve boyutuna bağlıdır. Genel olarak gözlemlediğimiz şey, kameranın kalitesine bağlı olarak yaklaşık 6-8 inçten yaklaşık bir buçuk fite kadar iyi bir miktarda bokeh elde edilebiliyor. Bazı insanlar bunu makro ile karıştırıyor ama hayır, makro değil. Makro çok daha yakından, genellikle birkaç santimetreden.

Normal modda bokeh elde ettiğiniz yer, kameranın mükemmel alan derinliğini bulduğu (jargon uyarısı) mesafedir.

Hayır, bunun ne olduğunu bilmenize GEREK YOK – sadece özneniz odaktayken ve diğer her şey bulanık olduğunda (bokeh-ed), buna “sığ alan derinliği” dendiğini ve her şey odakta görünüyorsa, bunu unutmayın. o zaman "derin bir alan derinliğiniz" var demektir. Her şeyi karmaşıklaştırmadan, telefonunuzun kamerasının diyafram boyutundaki payda ne kadar küçük olursa, o kadar iyi bokeh elde edersiniz - bu nedenle f/1.8 diyafram açıklığı f/2.0'dan daha iyi bokeh verir ve benzer şekilde f/1,6 daha iyi bokeh verir. f/1.8. Sadece mükemmel mesafeyi bulmayı unutmayın - bu, sensörün boyutuna ve türüne ve ayrıca aydınlatma koşullarına bağlı olarak değişebilir. Genelde yarım fitten bir fite kadar bir mesafe bulduk ve yarım numara hile yapıyorduk - elbette, çoğu şey aydınlatmanın türüne ve konunun arka plandan uzaklığına bağlıdır (çok yakın kalabalık alanlar harika sonuçlar üretmez). bokeh çekimleri).

Daha az kullanışlı, ancak daha doğru bokeh

Tabii ki, Portre Modunun hala kendi avantajları var. İçinde, arka planı birkaç mesafeden bulanıklaştırabilirsiniz, "gerçek" bulanıklık genellikle belirli koşullarda olur. Portre Modu ayrıca bulanıklık seviyesini artırma veya azaltma ya da "stüdyo aydınlatması" gibi efektler ekleme seçeneği de sunar. Hepsinden önemlisi, Portre Modu size daha fazla kontrol sağlar - istediğiniz zaman gerçekten açabilir ve bokeh ile fotoğraf çekebilirsiniz. Normal bir çırpıda bokeh elde etmek biraz daha karmaşık hale gelebilir. Çok şey aydınlatmaya bağlıdır ve çok fazla ışığın yansıdığı yüzeyleriniz varsa, çok sade bir arka plana sahip olduğunuzdan daha iyi bokeh elde edersiniz. İçlerinde bokeh bulunan düşük ışıklı enstantaneler zordur ve işin içinde biraz daha kurnazlık vardır. Senin kadar kontrolün yok.

Bununla birlikte, sahip olduğunuz şey, snap'inizin destekleyici lensler ve yazılım tarafından üretilmediği ve gerçek bokeh'e sahip olacağı güvencesidir. Tıpkı gerçek durumlarda olduğu gibi. Daha az bulanık kenar, nesnenin çok daha keskin ayrıntıları, daha gerçekçi renkler. Ve yazılım tarafından yaratılmış bir şeye benzemeyen bokeh. Basit bir ifadeyle: daha iyi resimler.

Sadece doğru yere girmek biraz zaman alıyor.

Normal fotoğrafçılıkta olduğu gibi.