Poco M2 Pro, “taklitçi” sendromu ve tüketicinin umurunda mı?

“ İyi sanatçılar kopyalar, büyük sanatçılar çalar. ”

Bu, Steve Jobs tarafından Pablo Picasso'ya atfedilen bir alıntıdır. Ve bu tanıma göre, teknoloji dünyasında pek çok iyi sanatçı var. Ama sonra, herkes bu tanımı kabul etmiyor, bu da defalarca taklitçi suçlamalarına yol açıyor ve suçlayanlar bazen sanık oluyor.

Kasıtlı veya kazara kopyalama, bir süredir ortalıkta dolaşıyor, ancak zaman zaman ortaya çıkıyor, bir heyecan yaratıyor ve sonra kayboluyor. Ve Poco'nun ana şirketi Xiaomi tarafından birkaç ay önce piyasaya sürülen Redmi Note 9 Pro ile teknik ve tasarım açısından esrarengiz bir benzerlik taşıyan Poco M2 Pro'nun piyasaya sürülmesiyle tekrar gün ışığına çıktı.

“İlham” uzun zamandır var

Birbirine çok benzeyen iki ürüne sahip olmak teknoloji dünyasında yeni bir olgu değil. Pek çok markanın farklı ürün “serilerinde” veya alt markalarda benzer ürünlere sahip olması gerçekten çok yaygın. Bazen farklı markalardan neredeyse tamamen aynı ürünü, çoğu zaman dostane bir anlaşma yoluyla bile gördünüz - klasik bir örnek, Panasonic'in Leica'nınkilerle neredeyse aynı olan bazı kameralarıydı (markalar işbirliği yaptı, bu yüzden hiçbir sorun yoktu).

Benzer şekilde, bazı OnePlus cihazlarının, aynı grubun bir parçası olan rakip bir marka olan Oppo'nunkilere teknik özellikler ve görünüm açısından oldukça benzer göründüğüne dair fısıltılar vardı. Son zamanlarda, bazı insanlar farklı Samsung serilerindeki cihazlar arasında çok yakın benzerliklerden bahsetti. Ve bizi Apple ve Xiaomi hakkındaki iddialara bile sokma!

Başka insanlar ve ürünler tarafından bir şekilde veya nasıl adlandırmayı seçerseniz seçin ("teepoing" yapmaktan kaçının), genel olarak dünyada ve özel olarak teknoloji endüstrisinde her zaman var olmuştur. Ve bir dereceye kadar bu anlaşılabilir bir durumdur – sonuçta, belirli bir marka tarafından yapılan bir şey işe yararsa, yasal sınırlar aşılmadığı sürece, kişinin kendi tüketicilerine benzer bir şey teklif etmesinde bir sakınca yoktur. Aslında, bir cihazın markasını değiştirmek tamamen meşru bir pazarlama stratejisidir - kitaplar bile farklı pazarlarda farklı başlıklar altında yayınlanır!

Bu, eleştirmenler ve geek çevresiyle (bir parçası olduğumuz, kabul ediyoruz) pek iyi uyuşmayan bir argümandır. Ve bu da anlaşılabilir. Sonuçta, farklı bir ad altında da olsa, sonunda elde edeceğiniz her şey rakiplerinizin sahip olduğu şeye korkunç derecede benzeyen bir şey sunacaksa, inovasyonun ve aylarca süren ürün geliştirmenin önemi hakkında durmanın ne anlamı var? ? Bu nedenle, belirttiğimiz gibi, Poco M2 Pro'ya karşı birçok çevrede öfke, Redmi Note 9 Pro'ya çok benziyor.

Tüketiciler taklitçileri sever!

Büyük sorun ve kopyalamanın/ilham almanın/taklit etmenin/hiçbir şeyin ortadan kalkmamasının nedeni, eleştirmenler öfkelense bile tüketicinin bununla bir sorunu yokmuş gibi görünmesidir.

Bir perakendeci bize “Çalıştığı sürece ürünün kopya mı orijinal mi olduğu tüketiciyi rahatsız etmiyor ” dedi. “ Filmlere bakın. Hint filmlerindeki pek çok şarkı ve sahne Hollywood filmlerinden kopyalanmıştır. Kimsenin umurunda mı? Siz basın mensupları bunun kötü olduğuna dair konuşmalar yapacaksınız ama aam janta (sıradan halk) yine de gidip izleyecek! ”

Peki o zaman neden markalar birbirlerini bu kadar sık ​​kopyalamakla suçluyor? Bazı insanlara göre, herhangi bir ahlaki yüksek noktadan daha fazla dikkat çekmekle ilgilidir. Bir iletişim yöneticisi bize “ Yalnızca kendi lansmanında veya başka birinin lansmanında şikayet edecekler ” dedi. “ Temelde bazı kek puanları elde etmektir. ”

Ancak, bu kek noktalarının ticari etkisi, olduğu gibi, çok fazla görünmüyor. Perakendeci kaynağımız bize “ Bakın, tüketiciler benzer bir cihazı daha düşük fiyata almaktan gerçekten mutlu ” dedi. “ Hiç kimse 'hayır, Apple gibi olduğu için Android telefonlarda portre modunu kullanmayacağız' demedi. Hemen hemen herkes diğer telefonların sahip olduğu her şeyi ister. Bir özelliği kullanırken bunun kimden kopyalandığını kimse merak etmiyor. Gerçek bu! ” Poco M2 Pro'nun neredeyse tamamen Redmi Note 9 Pro gibi görünmesi ve özellikleriyle ilgili hiçbir sorunu olmaması şaşırtıcı değil. “ Redmi Notes tükendi, bu yüzden insanlar neredeyse aynı olan bir seçeneğe daha sahip olacaklar ve daha iyi bir şarj cihazı ile aynı fiyata da sahip olacaklar ” gerekçesi.

Adil değil, sağlıklı değil ama düzeltilebilir mi?

Peki, kopyalamak ya da insanlar buna ne demeyi seçerse seçsin, sırf tüketicinin yararına olduğu için iyi bir şey mi? Ahlaki açıdan kesinlikle hayır, çünkü günün sonunda orijinal bir yenilikle ortaya çıkan bir kişi veya marka bunun için kredi almıyor. Ve yine de bunun satışları ne ölçüde etkilediği tartışmalı olsa da, inovasyon açısından markanın güvenilirliğini de kesinlikle etkiliyor. Tüm süreç, yalnızca tüketiciler gerçek veya algılanan kopyalar yerine orijinalleri tercih ettiğinde duracaktır. Şimdi, bazıları bunun asla olmayacağını söyleyebilir, ancak gerçek şu ki, iPhone ve Moto RAZR gibi tüm zamanların en başarılı cihazlarından bazıları gerçekten delicesine yenilikçiydi. Tüketiciler de BlackBerry'nin rakiplerinden çok farklı olan BBM hizmeti için uzun süredir prim ödemeye hazırdı. Bugün bile en çok satan oyun konsollarından biri, büyük ve küçük ekranlar arasında sorunsuz bir şekilde geçiş yapmanızı sağlayan çok yenilikçi bir cihaz olan Nintendo Switch.

Sorun şu ki: yenilik gerçekten çok karlı olsa da zaman ve para gerektiriyor. Ve her zaman başarısız olma tehlikesi vardır. Ancak olasılıklara bakarsanız, daha büyük markalar için kumar buna değer olmalı. Sorun, ne yazık ki, çoğu kişinin basit yeniden markalamalar veya klonlarla kurtulabilmesidir. Hindistan'ın önde gelen akıllı telefon markalarından birinin yöneticisi bize alaycı bir şekilde “ Merak kediyi öldürdü, kopyalama asla öldürmedi ” dedi. “ Elbette farklı cihazlar yapmayı çok isteriz. Ama diyecek biri olacak: 'bir şeye aylarca harcamak yerine neden o markanın yaptığı gibi bir şey yapmıyorsunuz?' Sorun burada ortaya çıkıyor. Elbette, herkes Apple'ı putlaştırdığını iddia edebilir, ancak kaç kişi bu tür çılgınca çabayı göstermeye hazır - her yıl sadece birkaç cihazda her şeyi riske atmaya? ”

Gerekli: yenilik sanatı ve kredi verme

Belki de o kadar da asil olmayan kopyalama/ilham alma/bugün ne varsa alma sanatının en büyük nedeni budur – markalar rekabeti klonlamaktan kurtulabilecekken inovasyonda çok fazla risk almak istemiyorlar, bunu iyi biliyorlar. tüketici, ilk kimin orada olduğunu gerçekten çok fazla umursamıyor.

Markalardan, rekabetten “ilham almayı” bir gecede kopyalama noktasına kadar bırakmaları çok fazla şey beklemek olur, ancak belki de gereğinde kredi verme konusunda biraz daha şeffaflık hepimiz için iyi olur. Hem Xiaomi'den Hugo Barra hem de HTC'den Peter Chou, Apple'dan ilham aldıklarını açıkça kabul ettikleri için dikkate değerdi. Yenilikçi olduğunu iddia ederken başka bir ürünü klonlar gibi görünmek, hiçbir ilişki için asla sağlıklı olmayan sahtekârlıkla sınırlanır. Daha sağlıklı bir atmosfere kesinlikle katkıda bulunacaktır. Dürüst olmak gerekirse, bunun gerçekleştiğini görmüyoruz, çünkü tüketici orijinalliği pek çoğumuzun inanmak istediği kadar önemsemiyor.

Veya belki de markalar, yenilikçi olmanın ödediğini anlamalıdır. Ve başkalarına kredi vermek de yapar.

Kulağa çok mu iyimser geliyor? Başa dönelim. O alıntı.

“ İyi sanatçılar kopyalar, büyük sanatçılar çalar. ”

Picasso'nun bunu söylediğine dair hiçbir kanıt yok. Benzer şeyler başkaları tarafından da söylenmişti, ancak Jobs bunların bir özetini çıkaracak kadar yenilikçiydi. Ve belki kendisi de bilmiyordu, ama bir başkasına (alıntının tam olarak uyduğu birine) kredi vererek, aslında onun güvenilirliğini artırdı. Bu yüzden belki de hala alıntı yapıyoruz.

Orada bir yerde bir ders. Ama kimse buna kulak verecek mi? Onlar bunu yapana kadar, tüketiciler ve markalar onu süt ve krema ile beslemeye devam ettiği sürece Copy adlı o kedi memnuniyetle oturup mırıldanmaya devam edecek!